Parafia
Grzegorzówka-Wólka

Po dwudziestu siedmiu dniach adwentowego oczekiwania nad Betlejem zabłysło światło, którego promienie dotarły i do naszej małej wspólnoty. Po rodzinnych spotkaniach przy wigilijnym stole - 24 grudnia 2016 r. tuż przed północą- zebraliśmy się w kościele parafialnym, by wspólnie świętować Boże Narodzenie.

W uroczystej procesji wejścia Figurka Dzieciątka została wniesiona do kościoła przez dwoje dzieci: Ninę Mazurkiewicz i Sebastiana Abrama , a następnie w asyście księży oraz ministrantów umieszczona w żłóbku. Śpiewanie kolędy „Wśród nocnej ciszy” nabrało w tych okolicznościach bardzo dosłownego znaczenia i szczególnego sensu. Tej nocy razem z pasterzami usłyszeliśmy Radosną Nowinę, że Boża Dziecina przyszła na świat. Pasterka, w której uczestniczyliśmy była tak niezwykła i piękna, że wstrzymywaliśmy oddech. Oby całe nasze przyszłe życie było odmierzane tego rodzaju chwilami! Cytując słowa Adama Mickiewicza:
„Wierzysz, że Bóg zrodził się w betlejemskim żłobie!
Lecz biada Ci, jeżeli nie zrodził się w tobie”,
modliliśmy, by rozumnie, sprawiedliwie i pobożnie przeżyć swoje życie. Do żłóbka Jezusowego popłynęła nasza serdeczna prośba, żeby Boża Dziecina połączyła to, co w nas rozdzielone, rozżalone, w rozterce i na rozdrożu.

W niedzielę, który w tym roku był pierwszym dniem Świąt Bożego Narodzenia, odczytane zostały ewangeliczne zdania o Słowie, które było na początku. Podczas tej Mszy św., podobnie jak podczas Pasterki, wyznając wiarę, uklękliśmy w momencie, kiedy wypowiadane były słowa o narodzeniu Chrystusa. Święta Matka Teresa z Kalkuty tak mówiła o Bożym Narodzeniu:
Zawsze, ilekroć uśmiechasz się do swojego brata i wyciągasz do niego ręce, jest Boże Narodzenie.
Zawsze, kiedy milkniesz, aby wysłuchać, jest Boże Narodzenie.
Zawsze, kiedy rezygnujesz z zasad, które jak żelazna obręcz uciskają ludzi w ich samotności, jest Boże Narodzenie.
Zawsze, kiedy dajesz odrobinę nadziei „więźniom”, tym, którzy są przytłoczeni ciężarem fizycznego, moralnego i duchowego ubóstwa, jest Boże Narodzenie.
Zawsze, kiedy rozpoznajesz w pokorze, jak bardzo znikome są twoje możliwości i jak wielka jest twoja słabość, jest Boże Narodzenie.
Zawsze, ilekroć pozwolisz by Bóg pokochał innych przez ciebie,
Zawsze wtedy, jest Boże Narodzenie.
Zatem wszyscy obecni w te Święta w kościele zadawaliśmy sobie to pytanie: „Czy Jezus narodził się dziś w moim sercu”? …

Drugi dzień świąt wiąże się ze wspomnieniem św. Szczepana: świadka wiary i męczennika, więc biały kolor liturgiczny został zastąpiony czerwonym. Znów spotkaliśmy się w kościele, by czasie Mszy św. tradycyjnie odbył się obrzęd poświęcenia owsa, „aby służył zwierzętom domowym za pokarm i lekarstwo i aby został zasiany na wiosnę jako zapowiedź obfitego plonu”.

W sobotę 31 grudnia zakończyliśmy rok kalendarzowy 2016. Był on brzemienny w wydarzenia na gruncie Kościoła powszechnego, w naszej Ojczyźnie i w naszych rodzinach. Przeżywaliśmy nadzwyczajny Rok Miłosierdzia, radowaliśmy się 1050. rocznicą chrztu Polski, gościliśmy młodą cząstkę Kościoła powszechnego podczas Światowych Dni Młodzieży w Krakowie i wyjątkowego gościa – Ojca Świętego Franciszka. Mieliśmy za co dziękować, przepraszać i prosić Bożą Opatrzność o opiekę na naszą niepewną przyszłość.

Czas Bożego Narodzenia jest szczególną okazją do podziękowania tym wszystkim, którzy w kończącym się roku 2016 i przez ostatnie lata pracowali i poświęcali swój czas dla naszej Wspólnoty Parafialnej. Radzie Parafialnej, Akcji Katolickiej, KSM, Służbie Liturgicznej, Scholi, panu kościelnemu, organiście, paniom przygotowującym wystrój kościoła oraz wszystkim osobom, które w jakikolwiek sposób przyczyniły się do wzrostu dobra, ks. proboszcz parafii Marian Fortuna złożył serdeczne podziękowanie.

W najbliższym czasie w naszej parafii rozpoczną się odwiedziny duszpasterskie, zwane kolędą. Księża pragną zanieść do domów Parafian Boże błogosławieństwo. Niech to będzie okazja do rozmowy o radościach i smutkach odwiedzanych rodzin oraz o różnych sprawach naszej wspólnoty parafialnej.

Po zakupowym szale prezentów i świątecznych przygotowań nastał czas Opłatków, Kolędowania i Jasełek…

Narodziłem się nagi, mówi Bóg, abyś Ty potrafił wyrzekać się samego siebie.
Narodziłem się ubogi, abyś Ty mógł uznać Mnie za jedyne bogactwo.
Narodziłem się w stajni, abyś Ty nauczył się uświęcać każde miejsce.
Narodziłem się bezsilny, abyś Ty nigdy się Mnie nie lękał.
Narodziłem się z miłości, abyś Ty nigdy nie zwątpił w Moją miłość.
Narodziłem się w nocy, abyś Ty uwierzył iż mogę rozjaśnić każdą rzeczywistość spowitą ciemnością.
Narodziłem się w ludzkiej postaci, mówi Bóg, abyś Ty nigdy nie wstydził się być sobą.
Narodziłem się jako człowiek, abyś Ty mógł się stać synem Bożym.
Narodziłem się prześladowany od początku, abyś Ty nauczył się przyjmować wszelkie trudności.
Narodziłem się w prostocie, abyś Ty nie był wewnętrznie zagmatwany.
Narodziłem się w Twoim ludzkim życiu, mówi Bóg, aby wszystkich ludzi zaprowadzić do domu Ojca…

Razem z nowym Rokiem Liturgicznym i Duszpasterskim, któremu przyświecają słowa "Idźcie i głoście" rozpoczął się kolejny w naszej wspólnocie Adwent. To duchowa szansa na wyciszenie, zatrzymanie się w biegu codziennych spraw i głębokie przemyślenia, by przygotować się i radośnie oczekiwać na Boże Narodzenie.

W naszym kościele pojawiła się świeca „Roratka” symbolizująca Maryję oraz obrus i wieniec adwentowy z czterema świecami, które będą zapalane kolejno w każdą niedzielę Adwentu.

Msze Roratnie rozpoczynają się w o godz. 17.00 niezwykłą procesją. Gromada dzieci prowadzonych przez Księży i ministrantów idzie do ołtarza, by tam na czas Mszy Św. zostawić piękne lampiony. Palące się świece i lampiony rozpraszają panujący w świątyni mrok i symbolizują czuwanie, zatem trzeba nam się przyjrzeć własnemu czuwaniu nad tym, co mówimy i myślimy o sobie i o innych, znaleźć więcej czasu na modlitwę. W tym okresie podejmujemy różne dobre postanowienia, by przemienić nasze życie na lepsze.

4 grudnia po popołudniowej Mszy Św. zawitał do naszej parafii Mikołaj. Cieszymy się bardzo, że nie zapomniał o grzecznych dzieciach, parafialnej scholi oraz ministrantach i obdarował wszystkich prezentami.

BÓG ZAPŁAĆ ŚWIĘTY MIKOŁAJU!

Nastały dni, gdy naszym myślom trudno uciec od tego, co nieuniknione: od śmierci. Nie tylko od myśli o śmierci naszych krewnych, znajomych, ale od śmierci - naszej, własnej. Pochmurne i deszczowe dni listopada potęgują naszą zadumę nad ludzkim losem, nad przemijaniem, nad tym jak krótkie i kruche jest życie.

Zatrzymujemy się więc i zamyślamy: sprawy codzienne przestają być mniej ważne, uzmysławiamy sobie , że bliscy, dla których nie mamy czasu czy cierpliwości, za chwilę mogą być tylko wspomnieniem…

W UROCZYSTOŚĆ WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH zgromadziliśmy się na Eucharystii, aby wspominać i modlić się do tych wszystkich, którzy przebywszy trud ziemskiego pielgrzymowania, cieszą się chwałą zbawionych w niebie.

Po Mszy Św. w uroczystej procesji tłumnie powędrowaliśmy na groby naszych najbliższych, żeby spędzić chwile na modlitwie za spokój ich duszy. Nasz cmentarz wyglądał pięknie, nabrał kolorów od setek palących się zniczy i przyniesionych kwiatów. W tym majestatycznym miejscu w zapachu igliwia i wosku odżyły nasze wspomnienia o tych, którzy chociaż odeszli, nadal są w naszych sercach.

W DZIEŃ ZADUSZNY w święto wszystkich tych, którzy zmarli, a jeszcze nie są w Niebie po Mszy Św.również udaliśmy się z procesją na nasz parafialny cmentarz. Ze łzami w oczach swoimi słowami rozmawialiśmy ze zmarłymi, przypominaliśmy sobie ich słowa , czyny i gesty…

Rodzinne spotkania w tych dniach, rozmowy o teraźniejszości i przeszłości były okazją do przekazania młodszemu pokoleniu informacji o zmarłych i do uzmysłowienia sobie, że:

Tajemnice różańcowe przedziwnie splatają się z naszym losem, można w nich odnaleźć siebie, swoje smutki i radości, swoje problemy. Gdy wymawiamy słowa Jezusa "Ojcze nasz" i anielskie "Zdrowaś Maryjo" łączymy się z Matką Bożą, która uczy nas jak żyć, by dostąpić życia wiecznego.

Modlitwę różańcową od najmłodszych lat ukochał Św. Jan Paweł II, który powiedział :
„ Różaniec, towarzyszył mi w chwilach radości i doświadczeń.
Zawierzyłem mu wiele trosk i dzięki niemu zawsze doznawałem otuchy”

Zgromadzeni w październikowe wieczory w naszej świątyni szukamy u Maryi również otuchy, powierzamy Jej sprawy, które leżą nam na sercu i mamy nadzieję, że zostaniemy wysłuchani. W ciągu tygodnia pomagają nam w tym dzieci, młodzież, a w niedzielę i dorośli skupieni w Różach Różańcowych , prowadząc po Mszy świętej modlitwę różańcową.

W tym roku, w dniu 7 pażdziernika, we wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej miało miejsce w naszej świątyni uroczyste błogosławieństwo różańców, a następnie w ramach przygotowania do I komunii świętej dzieci klas trzecich, po wcześniejszym błogosławieństwie swoich rodziców otrzymali od nich swój pierwszy różaniec. Było przy tym wiele wzruszeń. Po Mszy świętej dzieci klas trzecich na przemian ze swoimi rodzicami prowadzili modlitwę różańcową modląc się za całą naszą wspólnotę parafialną i o dobre przygotowanie się do samej uroczystości I komunii. Zachęcamy wszystkich Braci i Siostry z naszej wspólnoty, dzieci, młodzież i starszych do wspólnej modlitwy różańcowej. Okażmy wielką miłość i przywiązanie do naszej Matki razem z Nią trwając na modlitwie różańcowej.

Przepowiednia Symeona spełniła się - Maryja towarzyszyła swojemu Synowi w bolesnej drodze krzyżowej, patrzyła na Jego konanie i śmierć, a w końcu przyjęła w swoje ramiona Jego martwe Ciało.

Zawsze kiedy patrzymy na Pietę znajdującą się w naszej świątyni, uświadamiamy sobie, że całe życie Maryi było jednym wielkim cierpieniem.

Nie potrafimy jednak wczuć się tak w cierpienie Chrystusa, jak ONA, przecież urodziła Syna po to, aby umarł - i to na krzyżu.

Pięknym przygotowaniem do przeżywania naszego Parafialnego Odpustu było nasze uczestniczenie w modlitewnym czuwaniu „ Miłosierni jak Ojciec”, które odbyło się 10 września br.

Po wieczornej Mszy świętej młodzież pod opieką ks. proboszcza, nasza Schola Parafialna wraz z młodzieżą KSM, przedstawiła piękny program przepełniony głębokimi refleksjami na temat wiary, miłości i miłosierdzia.

W oprawę muzyczną czuwania włączyła się Schola oraz zaproszeni przez prowadzącą ją Magdalenę Tadla, jej koleżanki i kolega ze Szkoły Muzycznej w Rzeszowie.

I tak wpatrzeni w wizerunek Jezusa Miłosiernego, Chrystusa wystawionego do adoracji w Najświętszym Sakramencie w nastrojowym półmroku modliliśmy się gorąco, aby Bóg przebaczył nam nasze przewinienia i pozwolił nam z czystym sercem przeżywać Uroczystość Odpustową.

W końcu nastał upragniony dzień Imienin naszej ukochanej Patronki, Pani Bolesnej, która już tyle lat jest obecna wśród nas w swoim wizerunku. Przychodzimy do Niej, by powierzać się Jej nieustannej opiece, bo któż jak nie Ona najlepiej potrafi wysłuchać tego co tak bardzo trudne i bolesne w naszym życiu.

Całą wspólnotą, jako jedna rodzina zgromadziliśmy się w naszej świątyni już o 10.30. Około godz. 10.45 nasza Schola Parafialna, wraz z Chórem Parafialnym pięknym śpiewem rozpoczęły duchowe przygotowanie do uroczystej liturgii odpustowej.

Punktualnie o 11.00 rozpoczęła się uroczysta procesja z dziedzińca do świątyni, a następnie Msza święta odpustowa, której przewodniczył i zarazem piękną homilię wygłosił ks. Stanisław Śliwa, obecny Proboszcz w Piątkowej. Celebrowali z nim Mszę świętą ks. Bartłomiej Chłap, pierwszy wikariusz w naszej parafii, a obecnie wikariusz w sąsiednim Hyżnem, a także nasz ks. wikariusz Kazimierz Bochnak.

W oprawę Mszy świętej aktywnie włączyli się dorośli czytając słowo Boże i przynosząc dary ofiarne do ołtarza, jak też i strażacy naszej parafii, wraz z członkami Rady duszpasterskiej, oraz duża grupa dzieci i wiernych nie tylko z naszej parafii.. Do tego dzieci, młodzież, wszyscy razem dziękowaliśmy za te piękna chwilę odpustu. A Pan nam pobłogosławił piękną pogodą na te radosne chwile.

Na zakończenie procesji przy krzyżu misyjnym otrzymaliśmy błogosławieństwo odpustowe i ze śpiewem hymnu „ Ciebie Boga wysławiamy” udaliśmy się do świątyni. Na zakończenie naszej parafialnej uroczystości wyśpiewaliśmy tęsknie „My chcemy Boga…” powierzając wszystkich szczególnej opiece Maryi. Dziękujemy Ci Matko nasza za te piękne chwile radości, refleksji i uwielbienia Boga.

W naszej Ojczyźnie święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny nazywane jest świętem Matki Bożej Siewnej, ponieważ zgodnie ze staropolskim zwyczajem nie zaczynano orki i siewu przed tym właśnie uroczystym dniem. Do siewnego ziarna dodawano to, które wyłuskano z kłosów niesionych z kwiatami i ziołami w bukietach w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi.

W przeddzień tego święta zgromadziliśmy się w naszej świątyni, by o godz. 15.00 po otrzymanym błogosławieństwie wyruszyć na pielgrzymi szlak . Liczną – bo 130 –osobową grupą wędrowaliśmy z ks. proboszczem i ks. wikariuszem polnymi drogami do Sanktuarium w Hyżnem. Idąc w skwarze , na paciorkach różańca rozważaliśmy życie Maryi i Jej Syna oraz donośnie śpiewaliśmy pieśni Maryjne. To popołudnie było wyjątkowo piękne: wspominając Narodzenie Matki Bożej, wzięliśmy udział w Dróżkach i w uroczystej Mszy Św. pod przewodnictwem ks. Biskupa Stanisława Jamrozka, a o godz. 20.00 złożyliśmy hołd Hyżneńskiej Pani.

Nasi przodkowie w Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny spoglądali w niebo i żegnając odlatujące jaskółki mówili: „Najświętsza Panna się rodzi, jaskółka odchodzi”. Przepowiadali też pogodę na dalsze dni: „W Narodzenie Panny Maryi pogodnie – będzie tak przez trzy tygodnie”. I my patrząc w niebo prosiliśmy Maryję, by wzięła nas pod skrzydła swojej opieki, abyśmy każdego dnia mogli zasiewać swoje serca dobrocią …

Nawiązując do narodowych tradycji i obyczajów w niedzielę 28 sierpnia br. w naszej społeczności odbyło się GMINNE ŚWIĘTO PLONÓW. To rolnicze świętowanie rozpoczęło się o godzinie 15.00 Mszą św. Dożynkową odprawioną w naszej świątyni w intencji wszystkich rolników Gminy Hyżne, w czasie której zostały poświęcone wieńce wszystkich sołectw. Mszy świętej przewodniczył i piękne słowo w homilii skierował ks. Proboszcz z Dylągówki Jan Cag w asyście kapłanów naszej Gminy.

Te małe arcydzieła wykonane z kłosów zbóż, owoców, warzyw i polnych kwiatów są tradycyjnym i charakterystycznym symbolem dożynek, bez którego nie byłoby tego święta. Wszystkie wieńce zachwycały zgromadzonych licznie uczestników zarówno techniką wykonania, jak i pomysłowością. Był tam między innymi piękny wieniec z wizerunkiem naszej świątyni po przebudowie dachu.

We Mszy świętej uczestniczyli także strażacy naszej Gminy z pocztami sztandarowymi.

Po Mszy Św. barwny i długi korowód dożynkowy wyruszył do Grzegorzówki, gdzie o godz. 16.30 na boisku przy remizie strażackiej rozpoczęła się druga część uroczystości dożynkowych.

Starostami Gminnych Dożynek byli w tym roku mieszkańcy Grzegorzówki Andrzej i Małgorzata Filip.

Po tradycyjnym podzieleniu chleba pośród wszystkich uczestników odbyły się konkursy na pięknie wykonany wieniec dożynkowy i najsmaczniejsze potrawy, które przygotowały poszczególne Koła Gospodyń Wiejskich z całej Gminy.

Okolicznościowe słowa życzeń skierowali do nas przedstawiciele władz wojewódzkich –wojewoda Ewa Leniart, starosta powiaturzeszowskiego – Józef Jodłowski i wójt gminy Hyżne - Krystyna Wojtyło.

W części artystycznej przygotowanej przez Gminny Dom Kultury w Hyżnem wystąpiły dzieci, młodzież, orkiestra dęta z Dylągówki i zespoły ludowe.

Bardzo uroczyście obchodziliśmy święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w naszej wspólnocie wierząc, że po zakończeniu ziemskiego życia Maryi, Zbawiciel złączył Jej ciało z duszą i wprowadził do nieba, gdzie została Królową.

Tego dnia podczas uroczystej Mszy świętej o godz. 10.30 święciliśmy pachnące zioła, dorodne owoce, piękne kwiaty i dojrzałe kłosy zbóż uwite w małe wiązanki i okazałe wieńce. Wszystkie one, podobnie jak Maryja, mają swój czas wzrostu i czas dojrzewania. Są dojrzałym plonem łąk, lasów, sadów i ornej ziemi.

Dziękowaliśmy więc Najwyższemu za pomoc w ciężkiej pracy na roli, za opiekę nad rolnikami i ich plonami i prosiliśmy o błogosławieństwo na przyszłe prace polowe.

Wieńce niesione przez dzieci i panie z Kół Gospodyń Wiejskich z Wólki Hyżneńskiej i Grzegorzówki będą długo zdobić naszą świątynię pozostając w niej aż do naszego parafialnego odpustu.

Jesteśmy wdzięczni wszystkim parafianom, którzy poświęcili wiele czasu i wysiłku przy ich wykonaniu. Są to prawdziwe dzieła sztuki.

A poświęcone bukiety ziół zabrane przez nas do domów będą służyć przez cały rok jako lekarstwo i ochrona od nieszczęść.

Ochraniaj nas od wojny, ognia i powodzi,
O ziół Królowo można, naszych pól rządczyni!

Tego dnia także obchodziliśmy kolejną, bo już 7 rocznicę śmierci naszego pierwszego Ks. Proboszcza Henryka Rychlaka, więc na wszystkich Mszach św. modliliśmy się do Miłosiernego Boga, by zmarły Pasterz naszej wspólnoty radował się wiecznie w niebieskiej chwale.

Po Mszy św. o godz. 15.00 udaliśmy się na nasz parafialny cmentarz , by tam ofiarować naszą wspólnotową modlitwę w jego intencji jak też o spokój duszy wszystkich naszych bliskich spoczywających na naszym cmentarzu.

Pochyleni nad Jego mogiłą wspominaliśmy ofiarną posługę kapłańską śp. Ks. Henryka. Wierzymy, że po zakończeniu doczesnej pielgrzymki, znalazł przygotowane w niebie wieczne mieszkanie…

Wiele wydarzeń będziemy przeżywać w tym roku liturgicznym. Trwamy w roku miłosierdzia ogłoszonym przez Papieża Franciszka, przeżywać będziemy spotkanie z Papieżem w czasie Światowych Dni Młodzieży w Krakowie, możemy zyskiwać odpusty /bramy miłosierdzia/ związane z pielgrzymowaniem do miejsc świętych.

Jak co roku grupa 46 – osobowa z naszej rodziny parafialnej wraz ze swym duszpasterzem udała się na pielgrzymkowy szlak.

Tym razem nasze pielgrzymie drogi prowadziły do sanktuarium św. Antoniego w Radecznicy, gdzie sprawowaliśmy Eucharystię przez Jego przyczynę. Tam też mogliśmy przy kaplicy na wodzie nabrać uzdrawiającej wody. Następnie nawiedzając Zwierzyniec mogliśmy w kościele na wodzie pokłonić się św. Nepomucenowi.

W naszym pielgrzymim utrudzeniu zatrzymaliśmy się w Zamościu gdzie spożyliśmy posiłek i nieco odpoczęliśmy przed dalszą drogą. A prowadziła ona następnie do Krasnobrodu, który w tym dniu uczcił uroczystym odpustem Matkę Najświętszą, jako Jagodną. Tu kolega kursowy naszego ks. Proboszcza ks. Stanisław Burda w barwny sposób przybliżył historię świątyni jak też kultu Matki Bożej w tutejszej parafii.

Wymodleni, zmęczeni ale także pełni radości i ze śpiewem na ustach wróciliśmy do naszych domów i rodzin.

Uff! Skończył się rok szkolny.

A więc po ciężkiej pracy, wysiłku i trudzie jest za co dziękować Bogu.

Toteż o godz. 9.00 dnia 24 czerwca zebraliśmy się w naszej świątyni parafialnej wraz z naszymi koleżankami i kolegami ze szkół w Grzegorzówce i Wólce Hyżneńskiej, a także z naszą Panią Dyrektor i Panem Dyrektorem, z naszymi wychowawcami i nauczycielami, jak również z naszymi rodzicami, by złożyć w czasie dziękczynnej Mszy świętej podziękowanie Bogu za błogosławieństwo, którym nas nieustannie obdarzał.

W uroczystą liturgię włączyli się wszyscy. Pani Dyrektor z Wólki odczytała I czytanie, nasza koleżanka Kinga odśpiewała psalm a następnie Pan Dyrektor z Grzegorzówki odczytał II czytanie. Z uwagą wysłuchaliśmy także kazania, które do nas wygłosił ks. Wikariusz. Było ono pełne ekspresji połączone z wieloma gestami, którymi wyrażaliśmy nasze uwielbienie Boga. Po homilii nasz kolega Maksymilian i koleżanka Gabrysia z kl. VI odczytali wezwania modlitwy wiernych. Następnie w procesji do ołtarza zostały przyniesione dary ofiarne przez uczniów kl. III, kończących nauczanie początkowe, a także przez uczniów kl. VI, którzy udadzą się do Gimnazjum jak również przez wychowawczynie klas szóstych z Wólki i Grzegorzówki. Na koniec uczniowie klas szóstych otrzymali indeksy a uczniowie przedszkola od ks. Wikariusza śliczne dyplomiki. Po uroczystym błogosławieństwie udaliśmy się do szkoły, by uczestniczyć w uroczystych akademiach związanych tematycznie z zakończeniem roku szkolnego.

Wszystkim uczniom, nauczycielom i wychowawcom życzymy udanych wakacji pełnych radości i zasłużonego odpoczynku.

W myśl słów tej pięknej piosenki Maryjnej 1 czerwca wraz z księdzem Proboszczem wczesnym rankiem zgromadziłyśmy się na stacji kolejowej w Rzeszowie, by tym środkiem lokomocji udać się do stóp naszej ukochanej Matki, która ma swoją stolicę na Jasnej Górze.

Po kilku godzinach podróży idąc alejami mogliśmy się cieszyć widokiem Jasnogórskiego Sanktuarium. Naszą scholową pielgrzymkę rozpoczęłyśmy uroczystą Mszą świętą w kaplicy przed Jej cudownym wizerunkiem. Było to dla nas niesamowite przeżycie, być tak blisko tej, która jako Czarna Madonna nieustannie czuwa nad nami, naszymi rodzinami, naszą ukochaną Ojczyzną.

Było wiele wzruszeń i nasza cicha modlitwa za nas, całą scholę, nasze rodziny, całą naszą parafię. Wiele z nas było pierwszy raz w tym miejscu i dostąpiło zaszczytu być tak blisko.

Dziękujemy Ci za to Maryjo.

Po zakończonej Eucharystii udaliśmy się do skarbca, by podziwiać wota dziękczynne podarowane Maryi przez królów polskich i wielu wybitnych Polaków. Następnie odprawiliśmy drogę krzyżową na Jasnogórskich wałach. Przy każdej stacji mogłyśmy prowadzić rozważania ze śpiewem na ustach.

Zwiedziłyśmy także arsenał i muzeum, by następnie udać się do domu pielgrzyma gdzie czekała nas niespodzianka, smaczny obiad. Po czasie wolnym i zakupie pamiątek wróciliśmy na stację kolejową, by ruszyć w powrotną drogę do naszych domów schładzając się wodą w napotkanych fontannach, gdyż było bardzo gorąco.

Zmęczone ale pełne radości ze wspólnego pielgrzymowania i spotkania z naszą ukochaną Matką w Jej cudownym Jasnogórskim wizerunku dotarłyśmy w godzinach wieczornych do naszych domów.

Madonno, Czarna Madonno, Jak dobrze Twym dzieckiem być!

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa rozpoczęła się w naszej parafii o godz.10.00. Ze względu na niepewną pogodę najpierw odbyła się eucharystyczna procesja do czterech ołtarzy.

Pierwszy z nich -usytuowany przy Wikarówce- był przygotowany przez KSM i Akcję Katolicką , drugi przez mieszkańców Grzegorzówki, o trzeci zatroszczyli się parafianie z Hyżnego –Dział, natomiast czwarty znajdujący się przy krzyżu był udekorowany przez mieszkańców z Wólki Hyżneńskiej. Ołtarze były wykonane z wielką starannością i pomysłowością, widać było, że w ich przygotowanie włożono wiele pracy.

W procesji za krzyżem podążali mężczyźni, członkowie Rady duszpasterskiej, ze chorągwiami, ministranci, następnie Schola parafialna, KSM i kobiety z figurkami i feretronami . Za nimi szli chłopcy głośno dzwoniąc dzwoneczkami, a małe dziewczynki -w asyście swoich mam- z koszyczków wyrzucały kwiaty pod nogi kapłana niosącego Najświętszy Sakrament.

Za baldachimem niesionym przez strażaków szła duża rzesza wiernych i głośnym śpiewem wielbiła Boga.

Dym kadzidła i zapach majowych kwiatów: bzów, kalin i konwalii otulał ten wyjątkowo barwny pochód. Przy każdym ołtarzu nasz Ks. Proboszcz i ks. wikariusz śpiewali na zmianę stosowny fragment Ewangelii nawiązujący do tematyki Eucharystycznej.

Nasz udział w procesji nie był zwykłym przemieszczeniem się wokół świątyni, ale był publicznym wyznaniem naszej wiary, hołdem wobec Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie. Procesję zakończyliśmy uroczystym błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem i pieśnią „Ciebie Boga wysławiamy”. Dzięki ci Panie Boże za te niezapomniane chwile, które umocniły naszą wiarę i pogłębiły radość trwania we wspólnocie Chrystusa.

Po procesji rozpoczęła się uroczysta Msza Święta, w oprawę której włączyła się pięknym śpiewem Schola parafialna, Akcja Katolicka i młodzież z KSM-u, a Słowo Boże wygłosił do nas w homilii nasz Wikariusz - ks. Kazimierz.

Tak się złożyło, że tego dnia przypadał Dzień Matki, więc ksiądz Proboszcz złożył wszystkim Mamom życzenia i zachęcił zgromadzonych do okazania wdzięczności naszej Niebieskiej Matce i do pamięci o naszych rodzicielkach, naszych ziemskich Matkach. A kiedy Schola zaśpiewała wzruszająca pieśń „A moja Matka króluje w niebie” po wielu policzkach polały się łzy…

Przez następny tydzień z racji oktawy Bożego Ciała w naszej parafii odbywały się uroczyste procesje wokół świątyni. Jezus ukryty w Najświętszym Sakramencie wędrował przez osiem dni po naszym placu kościelnym razem z dorosłymi i bardzo liczną grupą dzieci, które ostatniego dnia oktawy po poświęceniu wianków otrzymały uroczyste błogosławieństwo. Po zakończonej Mszy Św. dzieci, które brały udział w procesjach otrzymały słodkie witaminki.

Takiej prośbie dzieci stało się zadość 15 maja 2016 r. w naszej parafialnej świątyni. To właśnie wtedy 17-osobowa grupa dzieci klas III, przed Mszą świętą o 10.30 zgromadziła się wraz ze swoimi rodzicami na placu kościelnym. Po pokropieniu wodą święconą na znak czystości duszy i błogosławieństwie rodziców, ze śpiewem pieśni „Maryjo ja Twe dziecię” na ustach weszliśmy do świątyni, by uczestniczyć w uroczystej Eucharystii.

Mszy świętej przewodniczył nasz ks. Proboszcz wraz z ks. Wikariuszem, który wygłosił do nas okolicznościową homilię. Po homilii nastąpił obrzęd odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych przez dzieci przy blasku świecy chrzcielnej, którą ojcowie odpalali od paschału i wręczali swym dzieciom. Następnie dzieci złożyły swoje przyrzeczenia abstynenckie i skierowały swe prośby w modlitwie wiernych.

Do ołtarza w uroczystej procesji dzieci przyniosły swe dary, pośród których dar ołtarza: 2 obrusy okolicznościowe i ornat ślubny.

Nadszedł wreszcie uroczysty moment przyjęcia przez dzieci po raz pierwszy Chrystusa ukrytego w białej hostii. Dzieci skupione podchodziły pojedynczo do odświętnie przystrojonego klęcznika, by przyjąć go pod dwoma postaciami, a następnie wyraziły swoje dziękczynienie pieśnią „Jak mi dobrze”, wyrażając w ten sposób wielką wdzięczność za Jego obecność w ich sercach. Był także czas do podziękowania rodzicom za ich trud wychowania i przygotowania do tego wielkiego święta, a także naszym Drogim Kapłanom, nauczycielom i wychowawcom za ich trud nauczania.

Po uroczystych podziękowaniach przez dzieci i rodziców zostały pobłogosławione chlebki i obrazki I komunijne. Po zakończeniu Mszy świętej uroczystym błogosławieństwem i pieśnią zawierzenia Maryi „My chcemy Boga” był czas na radość i okolicznościowe zdjęcie.

Przez cały tydzień dzieci w uroczystych strojach komunijnych uczestniczyły w „Białym Tygodniu” codziennie ofiarując swoją modlitwę i komunię świętą za rodziców, rodziców chrzestnych, rodzeństwo, kapłanów, dziadków i babcie, nauczycieli i wychowawców.

Był to uroczysty czas wielkiego dziękczynienia Chrystusowi za Jego żywą obecność wśród nas, za którą bardzo serdecznie Mu dziękujemy. Rodzicom tych dzieci składamy serdeczne podziękowania za ich trud i zaangażowanie w przygotowaniu tego wielkiego święta.

Przyjmij znamię daru Ducha świętego…

W dniu 26 kwietnia o godz. 17.00 w kościele parafialnym w Hyżnem grupa naszej młodzieży z klas III Gimnazjum z rąk Jego Ekscelencji ks. Bpa Adama Szala przyjęła sakrament bierzmowania. Wraz z młodzieżą w nabożeństwie tym uczestniczyli ich rodzice, rodzeństwo. Było to wielkie przeżycie tajemnicy Wieczernika i Zesłania na Apostołów darów Ducha świętego.

W trakcie Bierzmowania młodzież odnowiła swoje przyrzeczenia abstynenckie. W procesji do ołtarza został przyniesiony dar dla naszej parafii, a są nim nowe lekcjonarze ze słowem Bożym, za który składamy im serdeczne – Bóg zapłać!

Cieszymy się bardzo, że kolejna grupa młodzieży naszej parafii będzie mogła wyznawać w sposób dojrzały swoją wiarę, bronić jej i być obrońcami i apostołami Chrystusa we współczesnym świecie

           

           

Po raz kolejny świętowaliśmy wydarzenia sprzed dwóch tysięcy lat, kiedy to Bóg przyjął ofiarę swojego Syna za nas - grzeszników.

Gdyby Chrystus nie przyszedł na świat, nie umarł na krzyżu i nie zmartwychwstał, nie poznalibyśmy potęgi Jego Miłości.

W Wielki Czwartek dziękowaliśmy więc Jezusowi za bezgraniczną Miłość- za ustanowienie sakramentów Eucharystii i Kapłaństwa.

Modliliśmy się za wszystkich księży, którzy są wielkim darem dla Kościoła, a naszym kapłanom wyraziliśmy wdzięczność za ich apostolski trud.

Po uroczystej Mszy Wieczerzy Pańskiej Najświętszy Sakrament został przeniesiony do Ciemnicy i rozpoczęło się nasze wspólnotowe czuwanie.

Razem z Grupą Teatralną z naszej Parafii , która w świątyni wystawiła „Pasję”, przeżyliśmy ostatnie chwile życia i śmierci Jezusa.

W Wielki Piątek, uczestniczyliśmy w nabożeństwie Drogi Krzyżowej, a następnie adoracji krzyża, nabożeństwie Słowa Bożego, przyjęliśmy Chrystusa w komunii świętej, a na zakończenie liturgii nastąpiło przeniesienie Najświętszego Sakramentu do Grobu Pańskiego.

Po odśpiewaniu Gorzkich Żali młodzież KSM – u, wraz ze Scholą Parafialną, przedstawicielami Akcji Katolickiej przeprowadziła czuwanie modlitewne.

Od samego rana w Wielką Sobotę adorowaliśmy Najświętszy Sakrament i całowaliśmy krzyż znajdujący się na środku kościoła.

O godz. 11.30 tuż przed święceniem pokarmów, dzieci ze Szkoły Podstawowej w Grzegorzówce pod opieką Pani Wandy Baran przedstawiły kilka scenek związanych ze Świętami Wielkanocnymi, które wprowadziły nas w atmosferę przeżywania tych świąt. Za ten sympatyczny występ, dzieci otrzymały gromkie brawa.

W Wielkanocny Poranek o godz. 6.00 uczestnicząc licznie w Rezurekcji, cieszyliśmy się, że Jezus skruszył więzy śmierci, Jego pusty grób ogłosił światu, że skończyło się panowanie grzechu i zła, a zwyciężyła miłość i miłosierdzie.

Dlatego w Niedzielę Miłosierdzia Bożego w szczególny sposób czciliśmy Jezusa Miłosiernego, a także wspominaliśmy Św. Jana Pawła II w rocznicę Jego śmierci.

Po mszach dopołudniowych parafialny oddział KSM pod opieką ks. Kazimierza Bochnaka przygotował w naszym kościele czuwanie refleksyjno-modlitewne pod hasłem „Oto ja, poślij mnie”.

Cieszymy się z obejrzenia sztuki pt. „Misterium Odkupienia" w wykonaniu naszej młodzieży, która odkrywając swoje talenty aktorskie, potrafiła poruszyć serca dorosłych. Wysiłek włożony w z pewnością zaowocuje w jej dorosłym życiu, a występ pozostanie parafianom na długo w pamięci.

Wielkopostne reminiscencje

Wielki Post to okres przemyśleń, zwolnienia i wyciszenia, czas bliższego kontaktu z Bogiem, osobistego nawrócenia i przygotowania na przeżycie największej tajemnicy wiary.

W piątek 11 marca, przed V Niedzielą Wielkiego Postu w naszej parafii rozpoczął się czas rekolekcji, modlitwy, refleksji. Te ofiarowane od Boga dni każdy z nas przeżywał na swój sposób. Ale dla każdego były to szczególne chwile zamyślenia, zatrzymania, odłożenia w kąt nie załatwionych spraw. To święty czas zasłuchania, by w wirze codziennych zajęć na nowo odnaleźć Boga, drugiego człowieka i siebie.

W tym roku przez wielkopostne zamyślenia poprowadził nas ks. Tadeusz Baj, który, głosząc słowo, poruszał nasze wnętrza, przemawiał do serc. Przybliżał Boga, pomagając odnaleźć Go w codziennym życiu, a także w historii świata i człowieka.

Nauki ogólne stanowiły ciąg rozważań na temat wiary, Bożych przykazań i odpowiedzi człowieka na Boże miłosierdzie. Rekolekcyjne spotkania gromadziły wiernych w kościele nie tylko w niedzielę, ale także przez trzy kolejne dni. Podsumowaniem rekolekcji było nasze spotkanie z miłosiernym Panem w sakramencie Pokuty.

Było to głębokie przygotowanie do spotkania ze Zmartwychwstałym Chrystusem, rozświetlającym nasze mroki i przemieniającym nasze życie.

Swoje nauki mieli zarówno rodzice, jak i dzieci oraz młodzież. Nie zabrakło kazania pasyjnego podczas Gorzkich Żali.

Rekolekcje minęły szybko, jednak te święte chwile pozwoliły nam przebudzić się, uciec od codziennej pogoni za światem, karierą, pieniądzem, dostrzec, że jest w życiu każdego coś, nad czym warto się zatrzymać, czemu warto poświęcić czas.

To one przypomniały, że tak naprawdę dla człowieka najważniejszy jest Bóg. Pokazały, że z Nim możemy zmieniać świat, ale tę zmianę trzeba zacząć od siebie.

Ileż to razy zostawiamy Boże sprawy na ostatnią chwilę i dalej spokojnie pędzimy w zawrotnym tempie współczesnej rzeczywistości. A przecież, aby móc zauważyć Boga, który na nas czeka, musimy zatrzymać się, stanąć, popatrzeć w oblicze cierpiącego Chrystusa, który potrafi uleczyć każde zranione serce. Aby dać Bogu odpowiedź, aby pozwolić się zbawić, trzeba Go usłyszeć, doświadczyć.

Wielkim świadectwem naszej wiary była procesja z palmami w Niedzielę Palmową przed Mszą świętą o 10.30 wokół naszej świątyni, którą poprowadził nasz ks. Wikariusz Kazimierz, a w której uczestniczyło wraz z dziećmi tak wiele naszych braci i sióstr.

Po Mszy św. o godz. 15.00 uczestniczyliśmy, jak co roku w naszej Parafialnej Drodze Krzyżowej.

Zgromadziła ona rzesze wiernych, którzy mimo chłodu i deszczu wytrwale podążali za krzyżem niesionym przez różne stany wiernych, grupy parafialne, młodzież, dzieci oraz rodziców.

Modlitwy, śpiewy i rozważania przybliżały nas do Boga, pozwalały zajrzeć w głąb siebie, zobaczyć tak naprawdę swoje życie nie w blasku reflektorów, lecz w cieniu świec, a przede wszystkim w cieniu krzyża i Tego, który oddał na nim życie za nasze grzechy.

Drodze Krzyżowej przewodniczył nasz ks. Proboszcz a rozważania w tym roku prowadzili rodzice wraz ze swymi dziećmi należącymi do naszej scholii parafialnej i ministrantów. Nabożeństwo drogi krzyżowej zakończyliśmy uroczystym błogosławieństwem krzyżem. Wszystkim uczestnikom tego naszego pasyjnego spotkania modlitewnego składamy serdeczne - Bóg zapłać!

Wydarzenia te na pewno przygotowały nas do lepszego przeżywania bardzo bogatej liturgii Wielkiego Tygodnia i radosnych świąt Zmartwychwstania Pańskiego za co Bogu niech będą dzięki.

5 marca br. w sobotni wieczór Wielkiego Postu zebraliśmy się w naszej świątyni, by w szczególny sposób rozważać tajemnicę Bożego Miłosierdzia. W spotkaniu wzięła udział młodzież przygotowująca się do bierzmowania oraz zrzeszona w KSM, nie zabrakło również dorosłych parafian, którzy także chcieli uczestniczyć w tym wyjątkowym wyciszeniu.

Czuwanie rozpoczęło się o godz. 17.00 Mszą świętą , w jej oprawę liturgiczną włączył się parafialny oddział KSM, schola oraz zaproszona grupa muzyczna z Zespołu Szkół Muzycznych nr 1 w Rzeszowie.

Kiedy po zakończonej Eucharystii w kościele zapanował półmrok, ks. proboszcz Marian Fortuna rozpoczął nasze wyjątkowe spotkanie z Miłosiernym Chrystusem. Pięknymi tekstami czytanymi przy blasku świec wielbiliśmy Jezusa w Najświętszym Sakramencie, a muzyka w wykonaniu zaproszonych gości unosiła nasze modlitwy do nieba. Wspólnie śpiewaliśmy wiele pieśni, które roztapiały nasze serca, pozwoliły nam otworzyć się i zbliżyć do Boga.

To wzruszające czuwanie było dla wszystkich dobrym przygotowaniem do zbliżających się rekolekcji parafialnych, a dla młodzieży rozpoczęciem duchowej formacji przed Światowymi Dniami Młodzieży, które odbędą się w lipcu w Krakowie.

Na zakończenie ks. Kazimierz udzielił nam indywidualnego błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem, otrzymaliśmy też pamiątkowe obrazki oraz cytaty z Pisma Świętego, które będziemy medytować w najbliższych dniach.

WIELKI POST 2016

Przebrzmiało echo kolęd i czas rozważań o narodzinach Syna Bożego, rozpoczynamy Wielki Post.

Usłyszane w Środę Popielcową słowa: „Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz” wywołują w nas głęboką refleksję nad życiem ziemskim. Nastał wyjątkowy czas, czas pokuty , więc trzeba go nam wypełniać postem, modlitwą i jałmużną. Dla upamiętnienia Chrystusowej męki będziemy uczestniczyć w Gorzkich Żalach oraz Drodze Krzyżowej, podejmiemy walkę ze złem, wyrzekając się różnych przyjemności.

Mamy nadzieję, że ten nasz wielkopostny wysiłek w Jubileuszowym Roku Miłosierdzia zbliży nas do miłosiernego Boga, który pomoże nam uwolnić się w codziennym życiu od zła raniącego rodzinę, przyjaciół, znajomych.

Błogosławieni miłosierni…

Właśnie teraz - przed Wielkanocą - mamy doskonałą okazję do pełnienia uczynków miłosierdzia i możliwość doświadczenia miłosierdzia.

Panie Jezu Chryste dopomóż nam wytrwać w naszych postanowieniach i zmiłuj się nad nami grzesznymi…

Objawienie Pańskie - Trzech Króli

Znamy ich pod imionami Kacper, Melchior i Baltazar. Wybrali się w daleką drogę a gdy przybyli do groty z pokorą oddali pokłon Nowonarodzonemu. Złożyli Mu cenne dary.

Dary, które przynieśli Jezusowi, są symboliczne. Złoto to symbol władzy królewskiej przynależnej Chrystusowi na ziemi. Miał je wręczyć Melchior, najstarszy z mędrców, który według tradycji kojarzony jest z Europą.

Najmłodszy Kacper przyniósł mirrę będącą symbolem człowieczeństwa i męczeńskiej śmierci Jezusa. Tradycja podaje, że przybył z Afryki, dlatego w ikonografii przedstawiany jest jako osoba czarnoskóra.

Baltazar - człowiek w średnim wieku - miał przybyć z Azji, być może Indii, i ofiarował dzieciątku kadzidło - symbol boskości.

A potem? Potem oni odnaleźli sens życia, za którym podążali. Uznali wielkość Pana, któremu pragnęli służyć. I to wydarzenie stało się punktem zwrotnym w ich życiu. Powrócili więc w swe strony ojczyste ale jakże przemienieni i ubogaceni. W to święto pytają nas, komu my się kłaniamy, przed kim lub przed czym my sami skłaniamy swą głowę ? Czy jest w nas pragnienie, które gościło w sercu Mędrców, aby poznać prawdę i odnaleźć Boga?

Obyczajem związanym z 6 stycznia, który jest w naszym kraju od dawna jest zwyczaj święcenia kredy. Poświęconymi kawałkami wypisuje się na drzwiach wejściowych litery
K + M + B 2016 zapraszają niejako Chrystusa, by pobłogosławił nasz dom, naszą rodzinę.

Włączając się w Orszaki Trzech Króli z naszych miast i pragnąc zamanifestować swą wiarę i miłość do Chrystusa postanowiliśmy urządzić i w naszej parafii pierwszy mini orszak wraz z dziećmi i wszystkimi chętnymi pragnącymi wziąć w nim udział. W barwnym korowodzie, który się rozpoczął na placu kościelnym o 10.20, ze śpiewem kolęd na ustach, przy słonecznej pogodzie, przeszliśmy wokół naszej świątyni a następnie przybyliśmy do szopki, by oddać pokłon Dzieciątku Jezus i złożyć Mu swoje symboliczne dary. Dało nam to wiele radości, co było widać na twarzach wszystkich dzieci i ich rodziców. W orszaku uczestniczyło prawie 50 dzieci, które były ucharakteryzowane na różne postacie a także wielu wiernych, którzy przybyli na Eucharystię. Wszystkim pragniemy serdecznie podziękować za udział w naszym mini orszaku i już zapraszamy na następny za rok.

Aby wspólnie przeżyć wyjątkowy nastrój Świąt Bożego Narodzenia, w niedzielę 17 stycznia o godzinie 15.00 w Domu Strażaka w Grzegorzówce odbyło się Spotkanie Opłatkowe naszej Parafii. Spotkaliśmy już po raz ósmy, aby jak pisze ks. Jan Twardowski: „się uczyć miłości do Pana Jezusa, żeby podawać sobie ręce, żeby się uśmiechać do siebie”.

Chociaż tego dnia był siarczysty mróz, to jednak nie odstraszył ani dzieci, ani dorosłych, którzy zechcieli w to niedzielne popołudnie odłożyć na bok swoje problemy i skupić się na tym co ludzi łączy i cieszy…

W bożonarodzeniowy nastrój wprowadziły nas występy uczniów szkół podstawowych, którzy wykazali się wspaniałymi zdolnościami aktorskimi. W przepięknych strojach z rumieńcami na twarzy przekazywały jakże głębokie treści religijne.

Najważniejszą częścią spotkania było podzielenie się Opłatkiem – symbolem zgody, dobra i miłości. Wokół nas jest wiele osób, które potrzebują wsparcia, dlatego ważne jest odkrycie w sobie radości dzielenia się… Każdy gest- nawet najdrobniejszy - zmienia świat …

Ks. proboszcz Marian Fortuna składając życzenia prosił, abyśmy obdarzali się miłością, szacunkiem i przebaczeniem w naszych rodzinach, zakładach pracy i szkołach oraz by ten piękny zwyczaj Opłatka Parafialnego nie został zapomniany.

Potem nastąpił dalszy ciąg części artystycznej. Z programem satyrycznym wystąpiła młodzież gimnazjum oraz Grupa Teatralna „Rodzina”. Piękne kolędy i pastorałki zaprezentowała parafialna Schola oraz Rada Parafialna. Bardzo spodobał się też publiczności występ parafialnego chóru. Występujący i uczestnicy licznych konkursów prowadzonych przez młodzież z KSM oraz byli hojnie obdarowywani nagrodami.

Podczas tego wyjątkowego spotkania zgromadzeni w miłej i radosnej atmosferze mogli posilić się pysznym barszczykiem oraz ciastem upieczonym przez tutejsze Parafianki, a dzieciom nie brakowało zimnych napojów i owoców.

Spotkanie było wspaniałą okazją, by wspólnie śpiewać piękne kolędy, podyskutować o minionym czasie i o nadziejach związanych z 2016 Rokiem. Jesteśmy wdzięczni Organizatorom za to spotkanie, którego magiczny nastrój pozostanie w naszych sercach jeszcze przez wiele dni...
Mamy nadzieję, że za rok również będzie nam dane spotkać się ponownie.